شاخه‌ای از هنر فلزکاری است که با مفتول‌های نازک نقره انجام می‌پذیرد. کالاهای مختلفی از جنس نقره همچون سینی، قندان، گیره استکان، گل سینه و ... با روش ملیله‌کاری ساخته می‌شوند. شمش های نقره با عیار بالا را با دستگاه نورد و سپس حدیده به شکل مفتول های باریک درآورده و در ابتدا نقش‌های کوچک ساخته می شوند. سپس آنها را در کنار هم در یک قالب مومی قرار داده و با نقره‌ای با عیار پایین‌تر لحیم می‌کنند و در نهایت پرداخت کاری انجام می شود تا جلوه نقوش نمایان شود. نقش‌های معمول ملیله‌کاری، بته جقه، ریزه جقه، برگ فرنگ، برگ، غنچه، پیچ، جفت پیچ، پیچک، سه چشمه و... نام دارند. 

مینای خانه‌بندی

اصل هنر مینای خانه‌بندی به دوران هخامنشی بازمی‌گردد اما به‌رغم آثار زیبایی که توسط میناکاران آن زمان خلق شده و در دربار پادشاهان محبوس مانده، این هنر طی سال‌ها در ایران رو به زوال نهاد و اکنون تعداد هنرمندان میناکار از نوع خانه‌بندی به تعداد انگشتان یک دست رسیده است. 

جهاددانشگاهی هنر در راستای حمایت از این هنر ارزشمند و مهجور، با بهره از استادان مجرب و فضای کارگاهی مجهز، دوره‌های آموزشی مینای خانه‌بندی را برگزار می‌کند تا سفیرانی توانمند برای شناساندن هنر مینای خانه‌بندی به مردم ایران و جهان تربیت کند.