تالار رودکی تهران پنجم و ششم دی‌ماه پذیرای گروه کوئینتت تهران است.

  به گزارش ایسنا واحد دانشگاه هنر ، به نقل از سرویس موسیقی هنرآنلاین، ده روز تا اجرا مانده و کوئینتت تهران مشغول تمرین قطعاتی است که قرار است در کنسرت جدید خود نواخته شوند.

زهرا سلیمیان مدیر این گروه درباره اجرای پیش رو به هنرآنلاین، گفت: کوئینتت تهران، آنسامبل تخصصی اجرای آثار آستور پیاتزولا آهنگساز و نوازنده آرژانتینی موسیقی تانگو است. همان‌طور که از واژه "کوئینتت" برمی‌آید، این گروه از پنج نفر تشکیل‌شده است. شهرزاد جعفری (پیانو)، مهرداد مهدی (آکاردئون)، علیرضا چهره‌قانی (ویولن)، محمدرضا جبار (کنترباس) و فرزان فلک‌دهی (گیتار الکتریک) این گروه را باهدف پرداختن به آثار آستور پیاتزولا تشکیل دادند.

وی افزود: آثار پیاتزولا به‌مرور وارد رپرتوار اجرایی موسیقی کلاسیک شده و چندی است که توسط ارکستر و آنسامبل‌های مختلف در کل دنیا اجرا می‌شود.

او ادامه داد: اعضای کوئینتت تهران به سبب آشنایی پیشین با یکدیگر همواره علاقه‌مند به کار در کنار هم بودند و با توجه به سازهای تخصصی‌شان که برابر با سازبندی ویژه‌ آثار پیاتزولاست توانستند این گروه تخصصی را پی‌ریزی کرده و شروع به فعالیت کنند.

سلیمانیان همچنین گفت: سازبندی پیانو، آکاردئون (باندنئون)، ویولن، کنترباس و گیتار الکتریک پیشنهاد جدیدی در حیطه تمبر و نوع صدادهی آنسامبل است و بدین سبب کوئینتت تهران، پرداختن به آثار پیاتزولا را مجالی برای کشف زوایای مختلف صدادهی ویژه‌ این ترکیب می‌داند.

مدیر گروه در پایان گفت: آنچه در انتخاب قطعات حائز اهمیت بوده، انتخاب رپرتواری دارای تنوع و گستردگی اتمسفر است. کوئینتت تهران از مخاطبان دعوت می‌کند تا 5 و 6 دی‌ماه به تالار رودکی بیایند و پیاتزولا بشنوند.

آستور پیاتزولا که در آرژانتین به آستور کبیر معروف است، آهنگساز آرژانتینی و نوازنده چیره‌دست باندنئون بود. او در سال 1921 متولد شد و در 1992 درگذشت. او یکی از مهم‌ترین آهنگسازان آرژانتین بود و همچنین از وی به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین آهنگسازان قرن بیستم یاد می‌شود.

پیاتزولا در جوانی به تحصیل رشته‌ موسیقی کلاسیک پرداخت و همچنین با موسیقی جَز آشنا شد. او توانست تانگوی سنتی آرژانتین را متحول کرده و سبک جدیدی به نام "تانگو نوئِوُ" ایجاد کند. در این تانگوی مدرن نشانه‌های موسیقی کلاسیک و جَز به وفور دیده می‌شود و این همان چیزی است که در تانگوی سنتی آرژانتین وجود نداشت.