دبیر نخستین دوره جایزه پژوهش سینمایی سال گفت: ما باید پژوهشگران را درگیر انجام پژوهش‌هایی در حوزه سینمایی کنیم و حتی آنها را به حوزه‌های بینارشته‌ای ترغیب کنیم تا به مسایل سینمای ایران بپردازند.

به گزارش ایسنا، نشست نخستین دوره جایزه پژوهش سینمایی سال، دوشنبه 27 آذرماه با حضور محمود اربابی -معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی سازمان سینمایی- و اسماعیل بنی اردلان -دبیر جایزه پژوهش سینمایی سال در مدرسه ملی سینمای ایران برگزار شد.

در ابتدای نشست اسماعیل بنی اردلان بیان کرد: از حدود یک سال پیش در سازمان سینمایی تصمیم بر این شد که در حوزه پژوهش فعالیت‌هایی شکل بگیرد، زیرا سینمای ما در جهان مطرح است و اهالی سینما شناخته شده هستند. اینها باعث می‌شود ما از خودمان بپرسیم و بدانیم که در چه وضعیتی هستیم و برای بهبود این وضعیت چه کار باید کرد.

او اضافه کرد: حدود ۱۰ جلسه با صنوف مختلف خانه سینما درباره رشد بیشتر سینما و توقع از آن برگزار شد تا مشخض شود مسایلی که در توسعه و رشد این سینما کمک می‌کنند چیست و در نهایت به موضوعات و محورهایی رسیدیم. دو محور اصلی یکی این است که باید بدانیم جامعه سینمایی در دوران معاصر و تکنولوژی سینما و دیجیتال چه وضعیتی دارد؟ دوم اینکه باید ایده و ایده پردازی تازه‌تر و کاربردی‌تر در حوزه سینما مطرح شود.

بنی اردلان درباره آثاری که در این دوره بررسی شده‌اند گفت: سازمان سینمایی جایزه‌ای را طراحی کرد و ما ۵ سال متاخر در حوزه پژوهشها، مقالات، رساله‌ها و پایان‌نامه‌ها درباره سینمای ایران را بررسی کردیم تا تقدیر و جایزه‌ای به آنها تعلق بگیرد. ما باید پژوهشگران را در این بحث درگیر کنیم، به همین دلیل نشست‌های متنوعی در مدرسه ملی سینما، خانه سینما و پژوهشگاه های مرتبط برگزار کردیم. اهمیت آن از این جهت است که جامعه پژوهشگران و جامعه بینارشته‌ای باید درگیر انجام این پژوهش‌ها شوند و حول این محورها سخنرانی‌هایی هم برگزار شد. 

او در ادامه افزود: ما توانستیم افراد را ترغیب کنیم که ما باید به این سینما بپردازیم و این یک اتفاق بزرگ است و هماهنگ با همه اینها جایزه و پژوهش‌ها را مطرح کردیم. در ابتدا شورای سیاست گذاری ایجاد شد سپس نشست با اساتید دانشگاه‌ها و سینمایی‌ها صورت گرفت و حاصل آن محورهای اصلی پژوهش را ایجاد کرد.

بنی اردلان ادامه داد:‌ وقتی مطرح شد که چه جایزه‌ای به پژوهشگران بدهیم باید به این نکته توجه می‌کردیم که  هم بعد معنوی ، هم بعد مادی لحاظ شود و اگر کسی انتخاب شد آن فرد اولویت‌هایی خواهد داشت. در این دوره پژوهشگران چه داخل ایران و چه خارج از ایران آثاری به ما ارسال کردند. ما بنا داریم که حتی پژوهشگاه‌ها هم که در این حوزه فعالیت می‌کنند در صورت پذیرفته شدن اولویت‌هایی به آنها تعلق بگیرد.

او همچنین اضافه کرد:‌طرح این مباحث باید به صورت جدی دنبال شود.اگر یک محقق نشان دهد که چه کاری شود، تا شرایط بهتر شود باید به آن بها دهیم. در واقع باید  پژوهش‌های بنیادی را مطرح کنیم و تکلیف شود که دانشجویان به اموری می‌پردازند که به سینما کمک می‌کنند.

دبیر جایزه پژوهش سینمایی سال گفت:  متاسفانه اصلا کسی از کار دیگری خبر ندارد و این یک مشکل است، اولین کار ما این بود که بدانیم پژوهشگران چه کسانی هستند و آنها باید تجمیع می‌شدند. یک سال برای این امر وقت گذاشته شد و بعد اطلاعات بر روی سایت قرار گرفت. دوم این که پژوهشگران در جامعه کمتر دیده می‌شوند و سازمان سینمایی باید آنها را می‌دید و از آنها تقدیر می‌کرد. یک بازیگر به راحتی دیده می ‌شود اما پژوهشگران نه! خوشبختانه این اتفاقات رخ داد  و اگر کسی می‌خواهد کار کند اولویت‌ها مشخص شد.

بنی اردلان در پایان صحبت‌هایش بیان کرد: اولین کار ما این بود که شورای سیاستگذاری و داوری یک دست شوند و پایانامه‌ها همه به درستی بررسی شوند. ما به بحث کتاب نپرداختیم چون جشنواره های دیگر آن را انجام می‌دهند. ما به سراغ حوزه‌هایی رفتیم که به آن پرداخته نشده بود، در این حوزه حتی مستندهایی هم که به بحث سینمایی می‌پردازند، میتوانند به ما کمک کنند.

محمود اربابی با اشاره به اینکه در هفته پژوهش قرار گفته‌ایم اظهار امیدواری کرد: برنامه‌های این چنینی برای کشور موثر باشد و ما بهره لازم از فعالیتهای پژوهشگران داشته باشیم.

او با تاکید بر اینکه پژوهش، مساله جدیدی نیست و اداره‌ای در این خصوص وجود داشته، بیان کرد: در ابتدا اداره‌ای به نام اداره کل تحقیقات سینمایی وجود داشت که اولین مطالبی که درباره سینما چاپ شده، حاصل آن اداره است. در ادامه با تغییر سیاست‌ها به سازمان معاونت توسعه فناوری و مطالعات سینمایی سازمان سینمایی تبدیل شد. من شاهد بودم که پژوهش‌ها کمتر بروز بیرونی داشت و در این دوره جدید با توجه به اینکه دسته بندی برای پژوهش‌ها وجود دارد به بنیادی و کاربردی تقسیم می‌شوند.

او در ادامه افزود: هیچ موقع پژوهش موکول به ایجاد فضایی خاص نبوده و افراد به صورت مستقل کار می‌کردند و برنامه سازمان یافته‌ای نبود ولی اکنون این امر ایجاد شده است. قرار شده است پژوهشگران در خود سازمان سینمایی پژوهش نکنند و به دانشگاهها و موسسات پژوهشی واگذار شود و ما فقط حمایت کنیم.

این مدیر یادآور شد:تا پیش از این اینگونه بود که ما از پژوهشگران دعوت می‌کردیم ولی امسال فراخوان پژوهش و محورهای آن اعلام شد. ما پژوهش‌ها را اعم از کاربردی و بنیادی به همه پژوهشگران پیشنهاد می‌کنیم  و آنهایی که انجام شده از طریق انتشار، چاپ یا برگزاری نشست‌ها حمایت می‌کنیم و اکنون هم اطلاعات از طریق سایت سازمان سینمایی در اختیار افراد قرار می‌گیرد.

محمود اربابی ادامه داد:‌مجموعه اطلاعات اکران‌ها از سال 62 تا 96 در حال آماده سازی است که تا سال 85 کلیه اطلاعات مربوط به فروش سینمای ایران پردازش شده و روی سایت معاونت توسعه فناوری قرار داده شده و از سال 94 به بعد هم به خاطر مکانیزه شدن اطلاعات بر روی سایت قرار دارد، در چند ماه آینده هم اطلاعات سال‌های 85 تا 94 قرار خواهد گرفت.

او با بیان اینکه "احساس کردیم باید بین پژوهشگران و معاونت توسعه فناوری  ارتباطی ایجاد شود" اظهار کرد:  باید یک ارتباط پیوسته وجود داشته باشد و طراحی این جایزه این زمینه را ایجاد کرد و از سوی دیگر بدنه پژوهش که از دانشگاه‌ها است با معاونت ارتباط پیدا کند. ما امسال در 5 دانشکده هنری که مستقیم یا با فاصله مثل دانشگاه تهران، هنر، سوره ، ازاد و صداو سیما به سینما ارتباط دارند، گفتگو کردیم و تفاهم‌نامه ای امضا شد که پایانامه‌ها مورد حمایت ما قرار گیرد. که در گذشته این اتفاق به صورت نسیه رخ می‌داد. ما شکل آن را تغییر دادیم. در واقع پژوهش در خود دانشگاه انجام می‌شود و توسط استادان همان دانشگاه انتخاب ، داوری و ارزیابی می‌شود و در نهایت ما جوایز آن را می‌دهیم . فعالیت دیگر ما همین فراخوان بود که باعث شده است الان همه پژوهشگران در معرض حمایت‌ها قرار بگیرند.

 معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی سازمان سینمایی با بیان اینکه سیاست سازمان توجه به سینمای ایران و مسائل آن است گفت: یکی از دلایل پرداختن ما به این مسائل این است که شاید موثرترین شکل بیان هنری کشور در سینما خلاصه می‌شود. این به معنای نادیده گرفتن دیگر حوزهها نیست، به طور مثال جایزه گرفتن یک فیلم ایرانی در یک جشنواره خارجی حداقل فایده‌اش این است که جهان با ظرفیت‌ها و قابلیت‌های آن کشور مواجه می‌شود، سازمان سینمایی هم می‌خواهد این ظرفیت‌ها را گسترش دهد. بروز و ارزیابی فعالیت‌های آموزشی در کشور باید انجام شود و اینکه در پژوهش‌ها سینمای ایران به خوبی مورد توجه قرار نگرفته است، می‌تواند یک آسیب باشد. 

او درباره تاثیر پژوهش‌ها در سازمان سینمایی گفت:‌سازمان سینمایی وقتی پژوهش‌ها را مقابل خود قرار می‌دهد بر اساس نیازهایش و مسائلی که درگیر آن است، رسیدگی می‌کند.  این پژوهش‌ها می تواند کمک کند که مثلا بحث اکران فیلم‌ها که از مهمترین مشکلات سازمان سینمایی است تسریع شود و به سازمان سینمایی کمک کند. همچنین پژوهش‌ها می‌تواند نشان دهد که آینده سینمایی کشور چگونه باید باشد. ما نمی‌خواهیم  متولی همه فعالیت‌ها باشیم. منظور  این نیست که حمایت نمی‌کنیم بلکه دخالت ما باعث ایجاد محدودیت می‌شود.

وی همچنین اضافه کرد: ما گرفتار فضایی هستیم که پژوهشگران در حوزه‌های علوم اجتماعی تربیت شدند و از آن طرف هم سینماگران هم پژوهشگر نیستند بنابراین می‌خواهیم ارتباط درستی بین این دو ایجاد کنیم که هم سینماگران و هم پژوهشگران از آن نفع ببرند و چون پایانامه‌ها فرایندی دارند که دانشگاه‌ها باید به آن بپردازند درست نبود که ما این فرایند را مخدوش کنیم و به همین دلیل فضای دانشگاهی داوری را بر عهده دارد. ما معتقدیم که در حوزه دانش سینمایی ایران چیزی کم ندارد، تمام تلاش این است که بتوان از پژوهش‌ها دانش تولید کنیم.